مجله کاران پلاس

 لودویگ میس ون در رو (Ludwig Mies van der Rohe)

یکی از معروف ترین معماران دنیا ودویگ میس ون در رو است. این معمار آلمانی- آمریکایی به عنوان یکی از پایه گذاران معماری مدرن شناخته می‌شود. او سبکی از معماری را معرفی کرد که شفاف و ساده بود. در ساختمان‌های او از مواد اولیه مدرن مانند صفحات شیشه‌ای و فلزات صنعتی استفاده می‌شد، که به او در تعریف و ایجاد معماری داخلی کمک شایانی می‌کرد. از مطرح‌ترین کار‌های او می توان به ساختمان سیگرام ،نمایشگاه برسلونا (Barcelona Pavilion)، خانه فارنسورت (Farnsworth House)، گالری طبیعی جدید (New National Gallery)، میدان وستمونت (Westmount Square) و مرکز تجاری تورنتو-دومینیون (Toronto-Dominion Centre) را نام برد.

Seagram Building – Office Tower, New York City

پاسخ مایس به شهر با ساختمان سیگرام، ژست بسیار بزرگی بود که ساختمان را در 100 فوت از لبه ی خیابان بازسازی کرد، که یک میدان باز فعال بسیار فعال را ایجاد کرد. این میدان با استفاده از دو چشمه بزرگ خود که توسط صندلی های فضای سخاوتمندانه احاطه شده است، کاربران را جذب می کند. با انجام این حرکت، میس خود را از مورفولوژی شهری نیویورک، توسعه خطوط و اقتصاد متعارف ساخت آسمان خراش دور کرد. میدان همچنین یک صفوف را برای ورود به ساختمان ایجاد کرد، و آستانه ای را ایجاد کرد که شهر را با آسمان خراش مرتبط می کرد. این آستانه به ساختمان به عنوان یک سطح افقی در میدان است که به لابی منتقل می شود. لابی همچنین دارای یک سقف سفید است که از درهای ورودی عبور می کند و خطوط تعریف شده بین داخلی و خارجی را تخریب می کند.فضای اداری بالای لابی، که توسط فیلیپ جانسون ساخته شده است، دارای طرح های کف انعطاف پذیر با پانل های سقف درخشان است. این طبقه همچنین حداکثر نور طبیعی را با ظروف بیرونی شیشه ای تاپاز خاکستری ارائه می دهد که پنجره های کف تا سقف را برای فضاهای اداری ارائه می دهند. عناصر عمودی اضافی نیز به پانل های پنجره جوش داده شده اند نه تنها برای سخت شدن پوست برای نصب و بارگذاری باد، بلکه به صورت زیبایی، ساختار عمودی ساختمان را افزایش می دهد.

ساختمان سیگرام، با استفاده از مواد مدرن و عقب افتاده از شبکه شهر، نمونه اولیه برای ساختمان های اداری آینده طراحی شده توسط Mies بود و همچنین یک مدل برای بسیاری از ساختمان های اطراف آن بود. این ساختمان، پنجاه سال پس از اتمام آن، هنوز هم توسط بسیاری از بازدیدکنندگان مورد تحسین قرار گرفته و نمونه ای از آسمان خراش آسمان بین المللی را در میان افق نیویورک به نمایش می گذارد.

پاویون بارسلونا، غرفه آلمان برای نمایشگاه بین‌المللی ۱۹۲۹ در بارسلونا 

این پاویون بر روی یک صفحه تراورتن ساخته شده است و معماری آن به سبک پلان باز بوده که این ایده معماری از طراحی های لوکوربوزیه گرفته شده است. در این بنا دیوارها و سطوح عمودی همدیگر را قطع نمی کنند؛ هدف از این کار این بوده است که فضای درون و بیرون با هم ارتباط بر قرار کنند تا حیاط خانه به شکل محصور درنیاید.

ارتباط بین اجزای این بنا به خوبی رعایت شده است و می شود پلان آزاد را به خوبی در آن حس کرد.

مرکز تورنتو-دومینیون یا مرکز تی‌دی 

ارتفاع هر کدام از برج‌های میس در تناسب با طول و عرضشان است، هر چند که ارتفاع متفاوتی دارند. سازه فولادی شاملهسته مرکزی است که آسانسورها، پلکان‌ها، سرویس‌های بهداشتی و فضاهای خدماتی دیگری را در خود جای داده است. کف طبقات ترکیبی از بتن و عرشهٔ فولادی است. تمامی مبلمان و فضاهای داخلی برج‌ها نیز توسط میس طراحی شده‌است و شاهد آن وجود تخته‌های بزرگ چوبی بدون تزئین، قفسه‌های ساده به عنوان پارتیشن، میزهای چوبی و مبلمانی مثل صندلی بارسلونا است.