ارو سارینن (Eero Saarinen)؛ نمونه برترین معماران دنیا
ارو سارینن معمار برجستهٔ فنلاندی‌آمریکایی بود.
ارو سارینن، پسر معمار پیشگام فنلاندی، الیل سارینن بود که نه تنها در روز مشابه روز تولد پدرش به دنیا آمده بود بلکه حرکت خردگرای آرت دکوی پدرش را تا یک جنبش نئو فوتوریست بین‌المللی دنبال کرد.
همچون پدرش، آثارش، با پوسته‌های کرو پیچ و خم دار و استفاده بسیار از شیشه معنا و هویتی خاص گرفتند.
موتیو‌های ساده طراحی سارینن به او اجازه می‌داد تا به شکلی باور نکردنی آثاری با قابلیت سازگاری بالا طراحی کند.
توانست هوش و تمرکز خود را بر طراحی مبلمان هم بگذارد.
وی با همکاری چارلز امس با سرعتی غیرقابل پیش‌بینی، ساختمان‌های متفاوت برای کارفرمایان گوناگون طراحی کرد.
با وجود مجال کوتاهی که مرگ زود هنگامش در دوره کار حرفه‌ای برایش به ارمغان آورد.
او موفقیت‌ها و تمجیدهای بی‌همتایی را از جامعه معماری دریافت کرد.
ارو سارینن برنده تعدادی از بهترین قراردادهای ثبت شده نیمه قرن بیستم بود.
ارو سارینن در سال ۱۹۱۰ در فنلاند متولد شد.
در سال ۱۹۲۳ زمانی که ۱۳ سال داشت به همراه خانواده به ایالات متحده مهاجرت کرد.
ارو حرفه خود را با استعدادهای قابل ملاحظه‌ای شروع کرد.
پدرش الیل سارینن معمار معروف و بزرگی و شناخته شده بود و اولین رئیس آکادمی هنر میشیگان جایی که در اونجا تدریس هم می‌کرد بود.
ارو نیز تحت نظارت پدرش درس می‌خواند و از نمونه کارهایش ایستگاه قطار هلسینکی و بسیاری دیگر از ساختمان‌های برجسته فنلاند بود.
یادبود توسعه ملی جفرسون از آثار اوست.
مادرش لوئیس طراح پارچه، لباس و مجسمه‌ساز بود و همچنین خواهرش لیزا طراح داخلی بود.
نمونه کار پدر ارو طراحی Cranbrook در حومه دیترویت معیار مهمی در حرفه ارو بود.
او اعتقاد راسخ به اینکه معماری باید کل محیط زیست را در بر گیرد داشت و در کنار کارهایش از منظره و اشیای تزئینی به عنوان مدل کمک می‌گرفت.
در آکادمی پاریس به تحصیل مجسمه‌سازی می‌پرداخت و تحصیلات معماری خود را در دانشگاه ییل گذراند همان جا فارغ‌التحصیل شد.
مسیر اصلی حرفه ارو مدرن‌سازی بود.
در طول سالهای (۱۹۳۰ تا ۴۰) به تمرین طراحی ساختمان‌هایی به همراه پدرش، او و همکارانش پرداخت.
همکاری بین پدر و پسر در آیندهٔ ارو اثرات بسیار پرباری درکشف ایده‌های خود و کسب شهرت به عنوان یک معمار مدرن داشت.
برجسته‌ترین موفقیت پدرش و وی در سال ۱۹۳۹ برای طراحی گالری هنر اسمیتسونین بر روی بازار واشنگتن بود.
در زمان جنگ با همکاری پدرش پروژه‌های مسکونی را اجرا کرد.
با مرگ الیل سارینن در سال ۱۹۵۰، ارو رسما کار خود را به عنوان معمار مستقل آغاز کرد.
او با سزار پلی شروع به کار کرد و چندسالی همکاری متعددی داشتند.
در ابتدا شروع طراحی مبلمان کرد و کارهایش را در نمایشگاهی در سال ۱۹۴۰ با نام طراحی ارگانیک در مبلمان خانگی در موزه‌های مدرن در نیویورک به نمایش گذاشت.
ارو سارینن برندهٔ ایجاد طرح‌های مدرن مبلمان شد.
ارو در حرفه‌اش روش‌های جدید و متنوع ابداع کرد.
هرچند در زمان زندگی‌اش از سوی معماران هم دوره خود نادیده گرفته شد و گاه مورد تمسخر قرار می‌گرفت اما امروزه به عنوان یکی از استادان معماری آمریکایی سده بیستم به شمار می‌آید.
او همه را تحت تاثیر و مجذوب طرح‌های قدرتمندش می‌کرد و روز به روز مشهورتر می‌شد.
جدای طراحی‌ها معماری فرودگاه، موزه‌های بزرگ و مبلمان ارو به عنوان مجسمه ساز معروفیت زیادی داشت.
بعضی از کارهاش مثل ترکیب استیل و شیشه در مرکز جنرال موتورز نمونه‌هایی از سبک بین‌المللی هستن.
همچنین کار معروف پایانه TWA در فرودگاه کندی جالبه ارو گاهی به عنوان پدر نئو اکسپرسیونیم هم شناخته می‌شود.
ارو سارنین فعالیت‌های بسیاری در زمینه معماری مجسمه سازی و طراحی مبلمان انجام داد و جوایز زیادی دریافت کرد.
اسمان خراش
آسمان‌خراش ۳۸ طبقه‌ای به ارتفاع ۱۵۰ متر با کاربری اداری تجاری است که در شهر نیویورک، ایالات متحده آمریکا مستقر می‌باشد.
پروژه ساخت این ساختمان در سال ۱۹۶۲ آغاز شد و در سال ۱۹۶۵ تکمیل و افتتاح گردید.
این ساختمان دفتر مرکزی شرکت CBS بشمار می‌آید.
ساختمان CBS در سالهای 1961 تا 64 توسط معمار ارو سارینن به عنوان مقر یکی از سه شبکه رادیو و تلویزیون تاریخی آمریکا ساخته شد.
سارینن ساختمان CBS را به عنوان اولین آسمان‌خراش بتن مسلح پس از جنگ شهر طراحی کرد.
آسمان‌خراش 38 طبقه‌ای در گرانیت خاکستری تیره، با شیشه‌ی خاکستری پوشیده شده است.
پس درگذشت ارو سارینن وظیفه نظارت بر ساخت و ساز ساختمان را به دفترش سپرد.
کوین روچ و جان دینکلو، به اتمام پروژه نظارت داشتند.
مجتمع هولدمیل
مجتمع Bell Labs Holmdel به عنوان یک مرکز تحقیق و توسعه برای Bell Telephone زمانی که تصمیم به انتقال عملیات از منهتن گرفته شد، ایجاد شد.
این سازه بین سالهای 1959 و 1962 ساخته شد.
سارینن یک سال پیش قبل از هولدمیل و شش سال قبل از آنکه مجتمع تحقیق و توسعه، مجله سالانه به نام “آزمایشگاه سال” نامگذاری شود، درگذشت.
دیوار پرده بیرونی از شیشه‌های آینه‌ای که به 25 درصد نور خورشید اجازه می‌داد در حالی که 70 درصد از حرارت آن را مسدود می‌کرد.
این مجموعه در دانشگاه‌ها به عنوان نمونه‌ای از دستاوردهای تاج گذاری از سبک معماری مدرن است.
یک دهانه بالای 70 فوت، سایت را به چهار بخش تقسیم می‌کند که بیش از 5600 محقق و مهندس کار می‌کنند.
ترمینال TWA فرودگاه جان اف کندی
ترمینال TWA در مقیاس غول پیکر، شباهت بسیار زیادى به یک عقاب در حال نشستن دارد.
این تصویر خارق‌العاده که از بتن تراشیده شده، ترمینال را به یکى از به یاد ماندنى‌ترین ترمینال‌هاى جهان تبدیل کرده است.
این سازه‌ى شگفت‌آور، متشکل از یک پوسته‌ى ضخیم بتنى و داراى چهار سقف مدور عظیم الجثه است که ناگهان رو به بالا چرخیده‌اند.
قوس‌هاى تشکیل شده از این چهار سقف بر روى دیوارهاى قوس دارى قرار گرفته‌اند که با زاویه به سمت بیرون متمایل شده‌اند.
این سقف‌هاى مدور که توسط پنجره‌هاى سقفى از هم جدا گشته و بر روى چهار ستون Y شکل قرار گرفته.
در داخل فضایى با روح و روشن به ارتفاع ۱۷ متر و طول ۱۱۰ متر به وجود آورده‌اند.
ورود به این ساختمان همانند قدم زدن در داخل مجسمه‌اى است که درون آن توسط فرم خارجى آن نوید داده شده باشد.
شکل‌هاى خمیده و قالب‌بندى شده از قبیل سقف راه پله‌ها، رامپ‌ها و پیشخوان‌ها، در همه جا مشاهده مى‌شود.
تحرک فضاى خارجى در گذر از فضاهاى داخلى که متناوبأ باز و بسته مى‌شوند، تکرار شده است.
ارو سارینن متوجه این واقعیت بود که برخى مردم، ساختمان را با یک پرنده‌ى در حال پرواز مطابقت مى‌دهند.
دیگر آثار های او:
GATEWAY ARCH
General Motors Technical Center
فرودگاه بین‌المللی واشنگتن دالس
